(1) Inham te Mengcheng
mijn nieuwe woning in een gat in de muur
van de oude bomen is een zwakke wilg over
wie is de nieuweling, dat hij komt
en in het lege treurt om mensen die het vulden
(2) Heldere bamboebergen
bamboes sieren de stroom van de leegte
vogelgroen komen de rimpelingen
wie op het bergpad in stilte sprokkelt
valt niet te kennen
(3) Hertenpark
op de laatste berg zul je geen mensen zien
daar klinkt weergalm van taal alleen
licht dringt tussen de bomen terug
opnieuw belicht komt mos naar voren
(4) Magnoliapark
herfstbergen koesteren resten van licht
een vogel jaagt een andere voor zich uit
flitsen ijsvogelgroen zie je
maar niet de rustplaats van de avondmist
(5) Yin Yao
we brachten je terug begroeven je op de rotstorenberg
tussen groene dennen en cypressen worden de gasten teruggebracht
begraven botten, witte wolken duren
al blijft er een stroom naar de mensenwereld
(6) Bij het oversteken naar Qinghe
een zeilboot op de grote rivier
water opgetast tot de hemelrand verdween
tegen de hemel braken opeens golven open
daar lag een stad: ontelbare vertrekken
verder varend zag ik een muur, een markt
maar ze deden mij denken aan moerbei, hennep
ik keek om naar waar ik vandaan kom
water reikt zo ver: houdt wolken en rood bij elkaar
(7) Bij het bestijgen van de toren op de stadsmuur van Hebei
een dorp op de rotsen
tussen wolken en mist houdt de reiziger verblijf
hoog gevestigd zie ik de zon dalen
een uiterste oever spiegelt bergen
bij vuur langs het water is het bootje geborgen
bij vissers zijn de avondvogels thuis
stilte: hemel en aarde bij avond
het hart vrij, mét de brede rivier
--vertaald door Lloyd Haft (uit Vijfhonderd opzichters van vijfhonderd bibliotheken doven de lichten: gedichten uit China , Taiwan , Korea en Japan vertaald voor Hans Bleyerveld, Leiden
Link: voor gedichten van Wang Wei vertaald door Silvia Marijnissen, ga naar
http://www.silviamarijnissen.nl/index.php/2010/wang-wei-pei-di-bij-de-rivier-de-wang/
